هم اینک دانشگاه علوم پزشکی تبریز با زیر پا گذاشتن برخی مسایل ، کوچ اجباری فرزندان ما را می خواهد و با انجام کارهایی نظیر تعطیل کردن مدرسه، نانوایی،آزمایشگاه ، داروخانه و رادیولوژی قصد کوچ اجباری ما را دارد.
جذامیان آسایشگاه باباباغی با اشاره به این که این مکان جزو اراضی وقفی به نام جذامیان است، یادآور شده اند دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1383 سند این اراضی را به نام خود زده است و بر همین اساس تعدادی از خانه ها را خالی و سپس تخریب کردند.
در این نامه تاکید شده است ما از مسئولان و مدیراان ارشد استانی می خواهیم خودشان قضاوت کنند آیا این اقدامات سزاوار است! ما جذامیان طرد شده از اجتماع دادمان را به دادرسان رساندیم و انتظار رسیدگی به خواسته های به حق خود را داریم.
در این نامه با اشاره به این که چندین دهه است ساکنان باباباغی همت خود را برای عمران و آبادی این محل به کار بسته و دارای حق آب و گل در آن هستند، آمده است : از مسئولان دلسوز استان برای رفع مشکلات و رسیدگی آن انتظار دادرسی داریم و دست کمک به سوی آنها دراز می کنیم تا چند صباح از عمر باقی مانده خود را با حداقل مشکلات به پایان برسانیم.
ساکنان باباباغی تشریح کرده اند این محل مامن و ماوای قریب به 300 نفر گرفتار در طوفان زندگی است که بیش از 80 سال با داشتن جذام و انواع مرض زندگی کرده اند و ادامه حیات آنها به رغم هزاران مشقت، با کشاورزی، دامپروری و درختکاری سپری می شود.
آسایشگاه باباباغی در روستایی به همین نان در دهستان اسپیران بخش مرکزی شهرستان تبریز در میان دره ای از کوه های شمال غرب تبریز و در نزدیکی کوه بهلول و کوه پایه های حلی بنا شده است.
این مکان روزگاری محل تفریح و شکار ناصرالدین میرزا ولیعهد قاجار در تبریز بود.این آسایشگاه به مساحت بیش از ۷۵ هکتار در ۱۵ کیلومتری شمال‌غربی تبریز به سال ۱۳۱۰ شمسی به اسکان بیماران جذامی شمال، غرب و شمال غرب کشور اختصاص یافت و دو سال بعد در سال ۱۳۱۲ بلدیه تبریز شهرک باباباغی را به مبلغ ۶۰۰ تومان خریداری کرده و پس از انجام برخی تغییرات و مهیا کردن شرایط اولیه این مکان را به وزارت بهداشت آن زمان واگذار کرد.
آسایشگاه باباباغی در سال‌های ابتدایی تأسیس به دلیل حصارهای سه متری اطراف آن بیشتر به یک اردوگاه شباهت داشت و فعالیت خود را با پذیرش ۷۵ بیمار جذامی آغاز کرد اما پس از دو سال تعداد ۶۰۰ نفر از جذامیان مناطق مازندران، گیلان، کردستان و آذربایجان را در خود جای داد.
از سال های اول دهه 1340 باباباغی محل فعالیت پزشکان بین المللی از کشورهایی چون فرانسه و لبنان شد و پزشکان ایرانی برای آموزش درمان بیماری جذام به کشورهای خارجی اعزام شدند.
افرادی چون
دکتر محمدحسین متین فعالیت های گسترده ایی در این مجموعه انجام دادند.
